حسابدار آنلاین

[vc_row full_width=”stretch_row_content_no_spaces” css=”.vc_custom_1522222308000{border-bottom-width: 1px !important;border-bottom-color: #c4c6c8 !important;border-bottom-style: solid !important;}”][vc_column css=”.vc_custom_1705268941284{padding-top: 4px !important;}”][bsfp-cryptocurrency style=”widget-15″ align=”marquee” columns=”2″ coins=”top-x-coins” coins-count=”20″ coins-selected=”” currency=”USD” title=”Cryptocurrency Widget” show_title=”0″ icon=”” scheme=”light” bs-show-desktop=”1″ bs-show-tablet=”1″ bs-show-phone=”1″ custom-css-class=”” custom-id=”” css=”.vc_custom_1705463109488{margin-bottom: 2px !important;}” heading_color=”” heading_style=”default” title_link=””][/vc_column][/vc_row]

تاریخ اجرای استاندارد حسابداری 43

0

تاریخ اجرای استاندارد حسابداری 43 به سال 1404 موکول شد

باتوجه به انتشار استاندارد حسابداری ۴۳ با عنوان درآمد عملیاتی حاصل از قرارداد با مشتریان که تاریخ اجرا آن ١٤٠٣/٠١/٠١ اعلام شده بود لیکن، تاریخ اجرای این استاندارد به تاریخ 1404/01/01 موکول شد.

هدف استاندارد حسابداری 43

1 – هدف این استاندارد تعیین اصولی است که واحد تجاری برای گزارش اطلاعات مفید به استفاده‌کنندگان صورتهای مالی درباره ماهیت، مبلغ، زمانبندی و عدم اطمینان درآمد عملیاتی و جریانهای نقدی حاصل از قرارداد با یک مشتری، باید بکار گیرد.

دستیابی به هدف

2 – برای دستیابی به هدف بند 1، اصل محوری این استاندارد آن است که واحد تجاری باید درآمد عملیاتی را به‌گونه‌ای شناسایی کند که بیانگر انتقال کالاها یا خدمات تعهدشده به مشتریان به مبلغ مابه‌ازایی باشد که واحد تجاری انتظار دارد در قبال آن کالاها یا خدمات، نسبت به آن محق باشد.

3 – واحد تجاری هنگام بکارگیری این استاندارد، باید مفاد قرارداد و تمام واقعیتها و شرایط مربوط را مد نظر قرار دهد. واحد تجاری باید این استاندارد، شامل استفاده از هرگونه اقتضای عملی، را بطور یکنواخت برای قراردادهای دارای ویژگیهای مشابه و در شرایط مشابه بکار گیرد.

4 – این استاندارد، نحوه حسابداری یک قرارداد منفرد با مشتری را تعیین می‌کند. با وجود این، به عنوان یک اقتضای عملی، واحد تجاری در صورتی‌که بطور معقول انتظار داشته باشد آثار ناشی از بکارگیری این استاندارد برای مجموعه‌ای از قراردادهای (یا تعهدات عملکردی) دارای ویژگیهای مشابه بر صورتهای مالی، با آثار ناشی از بکارگیری این استاندارد برای هر یک از قراردادهای (یا تعهدات عملکردی) موجود در مجموعه مذکور تفاوت بااهمیتی نداشته باشد، می‌تواند این استاندارد را برای آن مجموعه بکار گیرد. واحد تجاری هنگام انجام حسابداری یک مجموعه قرارداد، باید از برآوردها و مفروضاتی استفاده کند که نشان‌دهنده اندازه و ترکیب آن مجموعه باشد.

دامنه کاربرد استاندارد حسابداری 43

5 – واحد تجاری باید این استاندارد را برای تمام قراردادها با مشتریان، به استثنای موارد زیر، بکار گیرد:

الف – قراردادهای اجاره مشمول دامنه کاربرد استاندارد حسابداری 21 حسابداري‌ اجاره‌ها؛

ب – قراردادهای بیمه مشمول دامنه کاربرد استاندارد حسابداری 28 فعالیتهای بیمه عمومی؛

پ – ابزارهای مالی مشمول دامنه کاربرد استاندارد حسابداری 15 حسابداری سرمایه‌گذاریها، استاندارد حسابداری 39 صورتهای مالی تلفیقی، استاندارد حسابداری 40 مشارکتها، استاندارد حسابداری 18 صورتهای مالی جداگانه و استاندارد حسابداری 20 سرمایه‌گذاری در واحدهای تجاری وابسته و مشارکتهای خاص؛ و

ت – مبادله‌های غیرپولی بین واحدهای تجاری دارای فعالیتهای تجاری همانند، برای تسهیل فروش به مشتریان یا مشتریان بالقوه. برای مثال، این استاندارد در خصوص قرارداد بین دو شرکت نفتی که توافق می‌‌‌‌‌‌کنند برای پاسخگویی به موقع به تقاضای مشتریان خود در مکانهای تعیین‌شده نفت را با یکدیگر مبادله کنند کاربرد ندارد.

6 – الزامات شناخت و اندازه‌گیری این استاندارد، در مورد سایر درآمدهای کسب‌شده در روال فعالیتهای عادی واحد تجاری، از جمله سایر درآمدهای غیرعملیاتی نظیر سود حاصل از واگذاری داراییهای ثابت مشهود کاربرد دارد.